Πέμπτη 28 Απριλίου 2011

Π Ρ Ω Τ Ο Μ Α Γ Ι Α

«ΔΗΜΟΚΡΑΤΗΣ», 01/05/1952, ΠΟΛΩΝΙΑ

ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΕΠΙΦΥΛΛΙΔΑ

Π Ρ Ω Τ Ο Μ Α Γ Ι Α

Πάνε 66 χρόνια από τότε που οι εργάτες του Σικάγου σημείωσαν με θυσίες και αίμα την 1η του Μάη. Απ' τα τέλη του Απρίλη του 1886 το βιομηχανικό Σικάγο ακινητοποιούνταν από γενική απεργία. Οι εργάτες, που είχαν υποβληθεί σε σκληρή εκμετάλλευση και μεταχείριση, απαιτούσαν βελτίωση των συνθηκών δουλειάς και ελάττωση της εργάσιμης μέρας σε 8ωρο.

Η αμερικάνικη μπουρζουαζία – άξιος πρόγονος των σημερινών μεγιστάνων του δολαρίου – που από καιρό απόχτησε επαίσχυντη δόξα με την αρπακτικότητα και την αιμοβορία της, έριξε πάνω στην εργατιά όλες τις δυνάμεις του αστικού κράτους. Η αστυνομία χτύπησε στο ψαχνό. Ο τύπος, το παπαδαριό και ο συρφετός των προβοκατόρων κινητοποιήθηκαν απ' το αστικό κράτος για να κατασυκοφαντήσουν τους απεργούς.

Την 1η του Μάη του 1886 οι εργάτες του Σικάγου κατεβαίνουν σε μαχητικό συλλαλητήριο. Στρατός και αστυνομία τους χτυπούν με λύσσα. Πολλοί εργάτες σκοτώνονται και τραυματίζονται. Οι ιδιοκτήτες των πολεμικών εργοστασίων του Σικάγου απαίτησαν τη φυσική εξόντωση των καθοδηγητών της απεργίας. Στην επαίσχυντη δικαστική σκευωρία που ακολούθησε οι ηγέτες της απεργίας τιμωρήθηκαν.

Μα η πρώτη κείνη ματωβαμένη Πρωτομαγιά έγινε σταθμός και ορόσημο για το ανέβασμα της πάλης των εργατών για τα δικαιώματά τους και το ξεσκλαβωμό τους. Το Δεκέμβρη του 1888 το 4ο Συνέδριο της Αμερικανικής Ομοσπονδίας Εργασίας αποφάσισε να καθορίσει την 1η Μάη 1889 σαν αρχή της πάλης για το 8ωρο. Μετά από μερικούς μήνες, τον Ιούλη του 1889, το Πρώτο Συνέδριο της ΙΙ Διεθνούς έπαιρνε την παρακάτω απόφαση:

«Αποφασίζεται να διεξάγεται μεγάλη διεθνής διαδήλωση μια για πάντα σε καθορισμένη ημερομηνία ... ώστε ταυτόχρονα σ' όλες τις χώρες και σ' όλες τις πόλεις οι εργαζόμενοι να παρουσιαστούν στις αρχές και να απαιτήσουν το δίκαιο περιορισμό της εργάσιμης μέρας σε 8ωρο καθώς και την ικανοποίηση όλων των άλλων διεκδικήσεων που καθορίζει το Συνέδριο. ... Πιο μπροστά η διαδήλωση καθιερώθηκε να γίνεται την 1η Μάη απ' την Αμερικάνικη Ομοσπονδία Εργασίας.

Η ημερομηνία αυτή καθιερώνεται σαν μέρα διεθνιστικής διαδήλωσης.

Η πορεία των πρώτων διαδηλώσεων της Πρωτομαγιάς του 1890 απέδειξε οτι το αίσθημα της διεθνιστικής αλληλεγγύης της εργατικής τάξης είναι βαθύ. Οι διαδηλώσεις αυτές ήταν μαζικές και μαχητικές. Από τότε η 1η Μάη έγινε μέρα των μαχητικών και επαναστατικών παραδόσεων της εργατικής τάξης και όλων των εργαζομένων για τα δικαιώματα τους, μέρα διεθνιστικής αλληλεγγύης όλων των εργαζομενων του κοσμου.

* * *

Στην Ελλάδα η Πρωτομαγιά πρωτογιορτάστηκε στα 1894 με πρωτοβουλία του «Κεντρικού Συνδικαλιστικού Συλλόγου». Τη μέρα κείνη πολλοί εργάτες και διαδηλωτές φυλακίστηκαν.

Πρωτομαγιάτικες διαδηλώσεις ακολούθησαν κατοπινά πολλές, μα μόνο μετά την Μεγάλη Οκτωβριανή Επανάσταση, με την ίδρυση του ηρωικού και ένδοξου ΚΚΕ και της ΓΣΕΕ, στα 1918, παίρνει η Πρωτομαγιά μαζικό και επιβλητικό χαρακτήρα.

Στα 1924 η εργατιά μας δίνει τον πρώτο Πρωτομαγιάτικο νεκρό, τον τσαγκάρη Παρασκευαΐδη, που δολοφονήθηκε απ' την αστυνομία της «Δημοκρατίας» του Παπαναστάση, μπροστά στο Εργατικό Κέντρο Αθήνας, στην εργατική συγκέντρωση. Το 1926 στον Αη Γιάννη του Ρέντη διαδηλώνουν 10.000 εργάτες.

Η αστυνομία βαράει στο ψαχνό. Ακολουθούν συγκρούσεις με τους χαφιέδες και έχουμε πολλούς νεκρούς, τραυματίες και συλληφθέντες.

Από τότε ίσαμε τη διχτατορία Γλύξμπουργκ – Μεταξά οι εργάτες γιόρταζαν σχεδόν κάθε χρόνο την Πρωτομαγιά – γιορτή πάντα μαχητική και αιματηρή.

Την Πρωτομαγιά του 1936 κηρύχτηκε Πανελλαδική γενική απεργία. Στη Σαλονίκη λίγες μέρες αργότερα, στις 9 του Μάη, η αστυνομία χτυπάει τους απεργούς και σκοτώνει 20 απ' αυτούς.

Επί Μεταξοκρατίας κάθε Πρωτομαγιά συγκέντρωναν βίαια τους εργάτες για ν' ακούν τη φασιστική προπαγάνδα. Ο Μεταξάς, ακολουθώντας πιστά τ' αχνάρια του Χίτλερ – Μουσολίνι, ανακήρυξε την 1η Μάη «Εθνική Γιορτή».

Στην πρώτη κατοχή οι εργάτες της Ελλάδας κάνουν απεργίες, διαδηλώσεις, συγκεντρώσεις, αψηφώντας τη ματωβαμένη Γκεστάπο και τους Κουΐσλινγκς, όπως το 1942 και 1943 στη Αθήνα, Πειραιά και αλλού. Κορωνίδα της Πρωτομαγιάτικης πάλης στέκει η 1/5/1944 και ο Μάης του 1948. Η πρώτη χαραχτηρίζει την περίοδο της χιτλερικής κατοχής, η δεύτερη τη σημερινή, της αμερικανοκρατίας.

Σφραγισμένη με το αίμα των 200 Κομμουνιστών ηρώων του Χαϊδαρίου είναι η αλησμόνητη για κάθε πατριώτη ματωβαμένη Πρωτομαγιά 1944.

Στις αρχές του Μάη του 194[4] ο δήμιος μοναρ/σμός στήνει μπροστά στο εκτελεστικό 234 πατριώτες, ήρωες της αντίστασης.

Και οι Πρωτομαγιάτικοι αγώνες του λαού μας συνεχίζονται πάντα μαχητικοί και με θυσίες.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου