«ΔΗΜΟΚΡΑΤΗΣ», 20.01.1952, ΠΟΛΩΝΙΑ
Στις 21 Γενάρη τελείωσε το δρόμο της ζωής του ο σ. Λένιν.
Πέθανε ο άνθρωπος που ίδρυσε το ατσαλένιο μας κόμμα, το έχτιζε από χρόνο σε χρόνο, το οδηγούσε κάτω από τα χτυπήματα του τσαρισμού, το δίδασκε και το σφυρηλατούσε στη λυσσώδικη πάλη ενάντια στους προδότες της εργατικής τάξης, στους ταλαντευόμενους, στους λιποτάκτες. Πέθανε ο άνθρωπος, που με την καθοδήγησή του, οι ακατανίκητες γραμμές των μπολσεβίκων μάχονταν το 1905, υποχωρούσαν το καιρό της αντίδρασης, ξαναπερνούσαν στην επίθεση, ήταν στις πρώτες γραμμές των αγωνιστών ενάντια στην απολυταρχία, μπόρεσαν να τσακίσουν, να ξεσκεπάσουν, να ανατρέψουν την ιδεολογική κυριαρχία των μενσεβίκων και των εσέρων. Πέθανε ο άνθρωπος, που κάτω από την μαχητική του αρχηγία το κόμμα μας μπαρουτοκαπνισμένο, σήκωσε με το κυρίαρχο χέρι του την κόκκινη σημαία του Οκτώβρη σε όλη τη χώρα, σάρωσε την αντίσταση των εχθρών, στερέωσε γερά την κυριαρχία των εργαζομένων στην πρώην τσαρική Ρωσία. Πέθανε ο ιδρυτής της Κομμουνιστικής Διεθνούς, ο αρχηγός του παγκόσμιου προλεταριάτου, ο αρχηγός του παγκόσμιου κομμουνισμού, η αγάπη και η περηφάνια του διεθνούς προλεταριάτου, η σημαία της καταπιεζόμενης Ανατολής το κεφάλι της δικτατορίας των εργατών στη Ρωσία.
Ποτέ ακόμα, υστέρα απτό Μαρξ, η ιστορία του μεγάλου απελευθερωτικού κινήματος του προλεταριάτου δεν έβγαλε μια τέτοια γιγάντια μορφή, σαν τον νεκρό αδελφό, δάσκαλο, φίλο μας. Ο,τι πραγματικά μεγάλο και ηρωικό έχει το προλεταριάτο – το μυαλό το ατρόμητο, η θέληση η σιδερένια, η άκαμπτη, η σταθερή, που κατανικά τα πάντα, το μίσος το ιερό, το θανάσιμο μίσος ενάντια στη δουλεία και την καταπίεση, το επαναστατικό πάθος που κινάει βουνά, η απεριόριστη πίστη στις δημιουργικές δυνάμεις των μαζών, η τεράστια οργανωτική μεγαλοφυΐα – όλα αυτά βρήκαν τη μεγαλόπνοη ενσάρκωσή τους στο Λένιν, που το άνομά του έγινε σύμβολο του νέου κόσμου απτή δύση ως την ανατολή, απτό νότο ως το βορρά.
Ο Λένιν ήξερε όσο κανένας άλλος να βλέπει και το μεγάλο και το μικρό, να προλέγει και τις πιο τεράστιες στροφές της Ιστορίας και ταυτόχρονα να υπολογίζει κα να χρησιμοποίει την παραμικρότερη λεπτομέρεια. Ήξερε όταν ήταν ανάγκη να υποχωρεί και να προετοιμάσει νέα επίθεση. Δεν γνώριζε καμιά στερεοτύπη φόρμουλα. Καμιά παρωπίδα δεν είχαν τα σοφά, διορατικά του μάτια. Γιατί ήταν ο γεννημένος αρχηγός του προλεταριακού στρατού, η μεγαλοφυΐα της εργατικής τάξης.
«ΔΗΜΟΚΡΑΤΗΣ», 31.01.1952, Πολωνία
Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου BlogThis! Μοιραστείτε το στο Twitter Κοινή χρήση στο Facebook Μοιραστείτε το στο Google Buzz
Αναρτήθηκε από Εφημερίδα Ανασύνταξη στις 4:32 μμ 0 σχόλια
Ετικέτες «Δημοκράτης», ΚΚΣΕ (μπ.), Λένιν
Σήμερα κλείνουν 28 χρόνια απ’τη μέρα που πέθανε ο Λένιν, ο ιδρυτής του Μπολσεβίκικου κόμματος και του πρώτου σοσιαλιστικού κράτους στο κόσμο, ο φλογερός επαναστάτης κι αγωνιστής για τα δίκαια της εργατικής τάξης, ο μεγαλοφυής αρχηγός και δάσκαλος όλων των εργαζομένων μαζών του κόσμου που τις ανύψωσε σε δημιουργούς της ιστορίας, σε σκαπανείς της καινούργιας ζωής, πούναι απαλλαγμένη από τη δυστυχία, τα δάκρυα και την αθλιότητα.
Ο θάνατός του λύπησε τον Παρία ινδό, το σκλάβο της Ροδεσίας, το γάλλο ανθρακωρύχο, το βασανισμένο έλληνα, μικρούς και μεγάλους, άνδρες και γυναίκες που στις πέντε ηπείρους ποτίζουν τη γη με τα δάκρυα και τον ιδρώτα και παλεύουν για το ξεσκλάβωμά τους.
Ο θάνατος του Βλαντίμιρ Ίλιτς Λένιν ήταν μια μεγάλη απώλεια για το διεθνές προλεταριάτο, γιατί δεν ήταν αρχηγός μονάχα του ρούσσικου προλεταριάτου, μα ολάκερου του καταπιεζόμενου κόσμου.
Τ' όνομά του έγινε σύμβολο της πάλης όλων των υπόδουλων λαών. Τα έργα του εμπνέουν εκατομμύρια ανθρώπους που παλεύουν για λευτεριά, ειρήνη και δημοκρατία.
Ως τη τελευταία του πνοή η κύρια φροντίδα του ήταν ν’ ανεβάζει όλο και πιο ψηλά το μαρξισμό.
Είναι ο κορυφαίος της επιστήμης, ο άφθαστος δεξιοτέχνης της υλιστικής διαλεκτικής, που τσάκιζε ατρόμητα τις παλιές και ξεπερασμένες αντιλήψεις, προωθώντας και λύνοντας τα καινούργια προβλήματα πούβαζε η ζωή.
Δεν υπάρχει ζήτημα που να συνδέεται με το εργατικό κίνημα που να μη καταπιάστηκε να το εξετάσει.
Ο Λένιν είναι η μεγαλύτερη μεγαλοφυΐα όλων των καιρών κι όλων των λαών με τεράστιες γνώσεις και γεροδεμένες με το λαό, που κανένας άλλος δεν τον αγάπησε με τέτοιο πάθος, με τέτοια φλόγα, όπως ο ίδιος.
Γι’αυτό το ακατανίκητό του έργο έμεινε αθάνατο, γι’αυτό τ' όνομά του θα το προφέρουν αιώνια όλες οι γενιές και θα ζει στο μυαλό και τις καρδιές ολάκερου του εργαζομένου λαού και θα φωτίζει το δρόμο για το θρίαμβο του κομμουνισμού.
«Να θυμάστε, να αγαπάτε, να μελετάτε τον Ίλιτς το δάσκαλό μας, τον αρχηγό μας.
Να παλεύετε και να νικάτε τους εσωτερικούς και εξωτερικούς εχτρούς όπως κι ο Ίλιτς.
Να χτίζετε την καινούργια ζωή, τον καινούργιο τρόπο ζωής, την καινούργια κουλτούρα, όπως κι ο Ίλιτς.
Ποτέ να μη παραιτείστε απ’τα μικρά ζητήματα γιατί απ’το μικρό γίνεται το μεγάλο – να μια απ’τις σπουδαίες εντολές του Ίλιτς – έγραφε ο Ιωσήφ Βησαριόνοβιτς Στάλιν την πρώτη επέτειο απ’το θάνατο του Λένιν.
Ακολουθώντας τα σοφά λόγια του συνεχιστή του έργου του Λένιν οι σοβιετικοί λαοί άρχισαν να ζουν και να εργάζονται όπως κι ο Λένιν.
Οι εντολές του Μεγάλου κι αθανάτου Λένιν βρήκαν την ενσάρκωσή τους στα σταλινικά έργα του κομμουνισμού, στην ηρωική ειρηνική δουλειά των σοβιετικών εργατών και των κολχόζνικων, στις επιτυχίες της σοβιετικής επιστήμης, στη σοβιετική τέχνη, στη λογοτεχνία και σ’όλες τις εκδηλώσεις της δημιουργικής δουλειάς της καινούργιας σταλινικής γενιάς που στέκει σήμερα άγρυπνος φρουρός της παγκόσμιας ειρήνης και δημοκρατίας.
Το έργο του Λένιν ζει και νικάει στο ηρωικό ΚΚΣΕ (μπ) στο πανίσχυρο σοβιετικό κράτος. Ζει και θριαμβεύει το αθάνατο έργο του στις χώρες των Λαϊκών Δημοκρατιών που χτίζουν τον σοσιαλισμό, ζει στα εθνικοαπελευθερωτικά κινήματα των λαών της Ανατολής, στο άνδρωμα του διεθνούς επαναστατικού κινήματος.
Ο Λενινισμός εξοπλίζει με αφάνταστο ηρωισμό και μ’ανείπωτο θάρρος και τόλμη τον αδούλωτο κορεάτικο λαό που παλεύει ενάντια στους αμερικάνους ιμπεριαλιστές. Το έργο του Λένιν ζει και καθοδήγει τους ατρόμητους γιουγκοσλάβους πατριώτες που παλεύουν ενάντια στο ματωβαμένο καθεστώς της τιτοφασιστικής μαφίας. Το έργο και όνομα του Λένιν ζει στη μαρτυρική κι ηρωική Ελλάδα μας. Στη Μακρόνησο, στον Άη Στράτη, στα Γιούρα και τη Κέρκυρα, στις φυλακές της Ακροναυπλίας, του Αβέρωφ και του Γεντή Κουλέ, που δεκάδες χιλιάδες μαχητές της λευτεριάς, της δημοκρατίας της ειρήνης κρατάν ψηλά τη σημαία του Λενινισμού. Το έργο του Λένιν ζει στη ψυχή του Γλέζου, Αμπατιέλου, στον Μπελογιάννη, σε κάθε ψυχή έλληνα και σλαβομακεδόνα που κάτω απτήν καθοδήγηση του ΚΚΕ παλεύει ενάντια στο μοναρχοφασισμό και τους αμερικάνους καταχτητές.
Το έργο του Λένιν ζει και καθοδήγει όλους εμάς τους εκπατρισμένους που ζούμε στη φιλόξενη τούτη Λ. Δημοκρατία. Ζει στους ουντάρνικους και πρωτοπόρους εργάτες μας, στα εργοστάσια και τα σοβχόζ, στο κολχόζ μας «Νέα Ζωή» και στους παιδικούς σταθμούς και κρατά άσβεστη την αγάπη προς την πατρίδα μας που στενάζει κάτω απτή μαύρη σκλαβιά της αμερικανοκρατίας.
Η ανθρωπότητα αιώνια θα ευγνωμονεί το φωτεινό αστέρι του Λένιν που την οδηγάει μπροστά και πάντα μπροστά προς το θρίαμβο του κομμουνισμού σ’ολάκερο τον κόσμο.
Πέθανε ο άνθρωπος που ίδρυσε το ατσαλένιο μας κόμμα, το έχτιζε από χρόνο σε χρόνο, το οδηγούσε κάτω από τα χτυπήματα του τσαρισμού, το δίδασκε και το σφυρηλατούσε στη λυσσώδικη πάλη ενάντια στους προδότες της εργατικής τάξης, στους ταλαντευόμενους, στους λιποτάκτες. Πέθανε ο άνθρωπος, που με την καθοδήγησή του, οι ακατανίκητες γραμμές των μπολσεβίκων μάχονταν το 1905, υποχωρούσαν το καιρό της αντίδρασης, ξαναπερνούσαν στην επίθεση, ήταν στις πρώτες γραμμές των αγωνιστών ενάντια στην απολυταρχία, μπόρεσαν να τσακίσουν, να ξεσκεπάσουν, να ανατρέψουν την ιδεολογική κυριαρχία των μενσεβίκων και των εσέρων. Πέθανε ο άνθρωπος, που κάτω από την μαχητική του αρχηγία το κόμμα μας μπαρουτοκαπνισμένο, σήκωσε με το κυρίαρχο χέρι του την κόκκινη σημαία του Οκτώβρη σε όλη τη χώρα, σάρωσε την αντίσταση των εχθρών, στερέωσε γερά την κυριαρχία των εργαζομένων στην πρώην τσαρική Ρωσία. Πέθανε ο ιδρυτής της Κομμουνιστικής Διεθνούς, ο αρχηγός του παγκόσμιου προλεταριάτου, ο αρχηγός του παγκόσμιου κομμουνισμού, η αγάπη και η περηφάνια του διεθνούς προλεταριάτου, η σημαία της καταπιεζόμενης Ανατολής το κεφάλι της δικτατορίας των εργατών στη Ρωσία.
Ποτέ ακόμα, υστέρα απτό Μαρξ, η ιστορία του μεγάλου απελευθερωτικού κινήματος του προλεταριάτου δεν έβγαλε μια τέτοια γιγάντια μορφή, σαν τον νεκρό αδελφό, δάσκαλο, φίλο μας. Ο,τι πραγματικά μεγάλο και ηρωικό έχει το προλεταριάτο – το μυαλό το ατρόμητο, η θέληση η σιδερένια, η άκαμπτη, η σταθερή, που κατανικά τα πάντα, το μίσος το ιερό, το θανάσιμο μίσος ενάντια στη δουλεία και την καταπίεση, το επαναστατικό πάθος που κινάει βουνά, η απεριόριστη πίστη στις δημιουργικές δυνάμεις των μαζών, η τεράστια οργανωτική μεγαλοφυΐα – όλα αυτά βρήκαν τη μεγαλόπνοη ενσάρκωσή τους στο Λένιν, που το άνομά του έγινε σύμβολο του νέου κόσμου απτή δύση ως την ανατολή, απτό νότο ως το βορρά.Ο Λένιν ήξερε όσο κανένας άλλος να βλέπει και το μεγάλο και το μικρό, να προλέγει και τις πιο τεράστιες στροφές της Ιστορίας και ταυτόχρονα να υπολογίζει κα να χρησιμοποίει την παραμικρότερη λεπτομέρεια. Ήξερε όταν ήταν ανάγκη να υποχωρεί και να προετοιμάσει νέα επίθεση. Δεν γνώριζε καμιά στερεοτύπη φόρμουλα. Καμιά παρωπίδα δεν είχαν τα σοφά, διορατικά του μάτια. Γιατί ήταν ο γεννημένος αρχηγός του προλεταριακού στρατού, η μεγαλοφυΐα της εργατικής τάξης.
«ΔΗΜΟΚΡΑΤΗΣ», 31.01.1952, Πολωνία
Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου BlogThis! Μοιραστείτε το στο Twitter Κοινή χρήση στο Facebook Μοιραστείτε το στο Google Buzz
Αναρτήθηκε από Εφημερίδα Ανασύνταξη στις 4:32 μμ 0 σχόλια
Ετικέτες «Δημοκράτης», ΚΚΣΕ (μπ.), Λένιν
ΖΕΙ ΑΘΑΝΑΤΟ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΛΕΝΙΝ
Σήμερα κλείνουν 28 χρόνια απ’τη μέρα που πέθανε ο Λένιν, ο ιδρυτής του Μπολσεβίκικου κόμματος και του πρώτου σοσιαλιστικού κράτους στο κόσμο, ο φλογερός επαναστάτης κι αγωνιστής για τα δίκαια της εργατικής τάξης, ο μεγαλοφυής αρχηγός και δάσκαλος όλων των εργαζομένων μαζών του κόσμου που τις ανύψωσε σε δημιουργούς της ιστορίας, σε σκαπανείς της καινούργιας ζωής, πούναι απαλλαγμένη από τη δυστυχία, τα δάκρυα και την αθλιότητα.
Ο θάνατός του λύπησε τον Παρία ινδό, το σκλάβο της Ροδεσίας, το γάλλο ανθρακωρύχο, το βασανισμένο έλληνα, μικρούς και μεγάλους, άνδρες και γυναίκες που στις πέντε ηπείρους ποτίζουν τη γη με τα δάκρυα και τον ιδρώτα και παλεύουν για το ξεσκλάβωμά τους.
Ο θάνατος του Βλαντίμιρ Ίλιτς Λένιν ήταν μια μεγάλη απώλεια για το διεθνές προλεταριάτο, γιατί δεν ήταν αρχηγός μονάχα του ρούσσικου προλεταριάτου, μα ολάκερου του καταπιεζόμενου κόσμου.
Τ' όνομά του έγινε σύμβολο της πάλης όλων των υπόδουλων λαών. Τα έργα του εμπνέουν εκατομμύρια ανθρώπους που παλεύουν για λευτεριά, ειρήνη και δημοκρατία.
Ως τη τελευταία του πνοή η κύρια φροντίδα του ήταν ν’ ανεβάζει όλο και πιο ψηλά το μαρξισμό.
Είναι ο κορυφαίος της επιστήμης, ο άφθαστος δεξιοτέχνης της υλιστικής διαλεκτικής, που τσάκιζε ατρόμητα τις παλιές και ξεπερασμένες αντιλήψεις, προωθώντας και λύνοντας τα καινούργια προβλήματα πούβαζε η ζωή.
Δεν υπάρχει ζήτημα που να συνδέεται με το εργατικό κίνημα που να μη καταπιάστηκε να το εξετάσει.
Ο Λένιν είναι η μεγαλύτερη μεγαλοφυΐα όλων των καιρών κι όλων των λαών με τεράστιες γνώσεις και γεροδεμένες με το λαό, που κανένας άλλος δεν τον αγάπησε με τέτοιο πάθος, με τέτοια φλόγα, όπως ο ίδιος.
Γι’αυτό το ακατανίκητό του έργο έμεινε αθάνατο, γι’αυτό τ' όνομά του θα το προφέρουν αιώνια όλες οι γενιές και θα ζει στο μυαλό και τις καρδιές ολάκερου του εργαζομένου λαού και θα φωτίζει το δρόμο για το θρίαμβο του κομμουνισμού.
«Να θυμάστε, να αγαπάτε, να μελετάτε τον Ίλιτς το δάσκαλό μας, τον αρχηγό μας.
Να παλεύετε και να νικάτε τους εσωτερικούς και εξωτερικούς εχτρούς όπως κι ο Ίλιτς.
Να χτίζετε την καινούργια ζωή, τον καινούργιο τρόπο ζωής, την καινούργια κουλτούρα, όπως κι ο Ίλιτς.
Ποτέ να μη παραιτείστε απ’τα μικρά ζητήματα γιατί απ’το μικρό γίνεται το μεγάλο – να μια απ’τις σπουδαίες εντολές του Ίλιτς – έγραφε ο Ιωσήφ Βησαριόνοβιτς Στάλιν την πρώτη επέτειο απ’το θάνατο του Λένιν.
Ακολουθώντας τα σοφά λόγια του συνεχιστή του έργου του Λένιν οι σοβιετικοί λαοί άρχισαν να ζουν και να εργάζονται όπως κι ο Λένιν.
Οι εντολές του Μεγάλου κι αθανάτου Λένιν βρήκαν την ενσάρκωσή τους στα σταλινικά έργα του κομμουνισμού, στην ηρωική ειρηνική δουλειά των σοβιετικών εργατών και των κολχόζνικων, στις επιτυχίες της σοβιετικής επιστήμης, στη σοβιετική τέχνη, στη λογοτεχνία και σ’όλες τις εκδηλώσεις της δημιουργικής δουλειάς της καινούργιας σταλινικής γενιάς που στέκει σήμερα άγρυπνος φρουρός της παγκόσμιας ειρήνης και δημοκρατίας.
Το έργο του Λένιν ζει και νικάει στο ηρωικό ΚΚΣΕ (μπ) στο πανίσχυρο σοβιετικό κράτος. Ζει και θριαμβεύει το αθάνατο έργο του στις χώρες των Λαϊκών Δημοκρατιών που χτίζουν τον σοσιαλισμό, ζει στα εθνικοαπελευθερωτικά κινήματα των λαών της Ανατολής, στο άνδρωμα του διεθνούς επαναστατικού κινήματος.
Ο Λενινισμός εξοπλίζει με αφάνταστο ηρωισμό και μ’ανείπωτο θάρρος και τόλμη τον αδούλωτο κορεάτικο λαό που παλεύει ενάντια στους αμερικάνους ιμπεριαλιστές. Το έργο του Λένιν ζει και καθοδήγει τους ατρόμητους γιουγκοσλάβους πατριώτες που παλεύουν ενάντια στο ματωβαμένο καθεστώς της τιτοφασιστικής μαφίας. Το έργο και όνομα του Λένιν ζει στη μαρτυρική κι ηρωική Ελλάδα μας. Στη Μακρόνησο, στον Άη Στράτη, στα Γιούρα και τη Κέρκυρα, στις φυλακές της Ακροναυπλίας, του Αβέρωφ και του Γεντή Κουλέ, που δεκάδες χιλιάδες μαχητές της λευτεριάς, της δημοκρατίας της ειρήνης κρατάν ψηλά τη σημαία του Λενινισμού. Το έργο του Λένιν ζει στη ψυχή του Γλέζου, Αμπατιέλου, στον Μπελογιάννη, σε κάθε ψυχή έλληνα και σλαβομακεδόνα που κάτω απτήν καθοδήγηση του ΚΚΕ παλεύει ενάντια στο μοναρχοφασισμό και τους αμερικάνους καταχτητές.
Το έργο του Λένιν ζει και καθοδήγει όλους εμάς τους εκπατρισμένους που ζούμε στη φιλόξενη τούτη Λ. Δημοκρατία. Ζει στους ουντάρνικους και πρωτοπόρους εργάτες μας, στα εργοστάσια και τα σοβχόζ, στο κολχόζ μας «Νέα Ζωή» και στους παιδικούς σταθμούς και κρατά άσβεστη την αγάπη προς την πατρίδα μας που στενάζει κάτω απτή μαύρη σκλαβιά της αμερικανοκρατίας.
Η ανθρωπότητα αιώνια θα ευγνωμονεί το φωτεινό αστέρι του Λένιν που την οδηγάει μπροστά και πάντα μπροστά προς το θρίαμβο του κομμουνισμού σ’ολάκερο τον κόσμο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου